Rok produkcji: 2023 Reżyser: Peyton Reed Oceny: 6.1 imdb 5.5 filmweb Czas trwania: 2h 4min
Aktorzy: Paul Rudd, Evangeline Lilly , Michael Douglas
Kraje: USA
Opis: Ant-Man i Osa wraz z Hankiem Pymem i Janet Van Dyne oraz Cassie Lang eksplorują Wymiar Kwantowy To, co tam przeżyją, zmieni ich wyobrażenia o tym, co jest możliwe.
Moja ocena: 7/10
Recenzja:
Rzadko zdarza się, że druga część przebija pierwszą ale kwantomania przebija jedynkę. W moim odczuciu jest po prostu ciekawsza, jest więcej, lepiej i szybciej. Podczas seansu koniecznie musimy wyłączyć myślenie logiczne, przestać dociekać i przyjąć stan rzeczy takim jakim jest. W filmie przedstawiony jest świat kwantowy więc nie ma co doszukiwać się logiki w czymkolwiek. Można przyjąć, że świat kwantowy w tym filmie to po prostu inny wymiar. Trzeba zasiąść do tej produkcji na pełnym luzie i podziwiać stworki, potworki i inne zjawiska nie z tego świata. Szczerze mówiąc spodobał mi się świat przedstawiony i byłem pod lekkim wrażeniem tego jak to wygląda i mam szczerze gdzieś, że prawie wszystko jest tu z CGI i green screena. Po pewnym czasie nie sposób tego filmu nie skojarzyć z gwiezdnymi wojnami. Jonathan Majors gra Palpatina (żarcik) ale kolejny raz świetnie zagrał swoją rolę. Możemy dość szczegółowo poznać głównego antagonistę, czarny charakter. Walka tutaj nie toczy się o jeden wszechświat ale o wiele wszechświatów z różnych linii czasowych. Film bardzo przyjemny w odbiorze, są wtrącenia w postaci żartów i nie raz w trakcie się uśmiechniemy. Reżyser czerpie tutaj z różnych wzorców, są to kopie innych historii ale pomimo, że jest to zmiksowany z innych filmów Sci-fi odgrzewany kotlet to tak poskładany, że jednak nie smakuje aż tak źle jak mogłoby się wydawać. Akcja przebiega żwawo ale jako widz jesteśmy trochę zagubieni jeśli chodzi o motywy głównych bohaterów – w sumie to nie wiemy co oni chcą tak dokładnie osiągnąć i jaki mają plan. Fabuła jest tak stworzona, że otoczenie pomaga bohaterom zrobić coś dobrze a oni sami są zagubieni i błądzą na oślep. Jednak to celowy zabieg i z pewnością reżyser chciał pokazać, że będąc w świecie kwantowym jest się jak dziecko, które musi wszystkiego się uczyć na nowo by móc w nim funkcjonować. Całość jest tak poplątana że nie sposób wytłumaczyć wszystkiego więc podejrzewam, że po tej części już nie będzie kontynuacji filmów stricte o Antmanie. Spodobała mi się końcówka filmu, gdzie mamy już typowo Gwiezdne Wojny 2.0. Choć jest to o wiele gorsze od samych Gwiezdnych Wojen to inwazja zaawansowanych technologicznie mrówek, które przewyższyły cywilizacyjnie ludzkość cieszy pomimo, że może dla niektórych wyglądać absurdalnie i głupio. Na uwagę zasługuje humorystyczne przedstawienie antagonisty z pierwszej części jako cudzysłowiowego Darth Vadera, sługi Kanga. Ten film wcale nie kryje się z tym, że nawiązuje do Gwiezdnych Wojen. Wiele osób skrytykuje ten film za brak jakichkolwiek konsekwencji fabularnych, braku składu i logiki ale ja ten film odbieram jako koncept w stylu: to jest świat kwantowy, nie wiemy tak naprawdę jak to może wyglądać, więc zróbmy burzę mózgów i ponawrzucajmy do tego świata multum dziwnych rzeczy, spróbujmy to jakoś połączyć i zobaczmy jak to wyjdzie. Wierzę, że właśnie przy takim założeniu powstał ten film i przyznam, że mi się spodobał i pomimo, że może to tanie i prostackie to to kupiłem. Z pewnością młodszym widzom przypadnie do gustu, więc jeśli masz dzieci śmiało możesz im to polecić lub obejrzeć rodzinnie razem – ten film wręcz idealnie się do tego nadaje. Marvel słynie z olbrzymiej ilości superbohaterów i szczerze mówiąc strasznie przejadły mi się te filmy o superbohaterach a tutaj pomimo, że mamy Antmana to nie jest on jakoś potężniejszy od innych i fabuła nie skupia się głównie na nim. W sumie to Antman jest normalnym gościem bez żadnych supermocy, który po prostu korzysta z zaawansowanych technologii coś na wzór Iron Mana. Jeśli masz tak jak ja, że przejadło Ci się oglądanie Marvelowskich superbohaterów to ten film nie jest robiony jak inne na jedno kopyto i za to daje mu taką a nie inną ocenę.
Trailer:
