Rok produkcji: 2020 Reżyser: Diego Cohen Oceny: 3.2 imdb 3.1 filmweb Czas trwania: 1h 22min
Aktorzy: Eduardo Noriega, Eivaut Rischen, Arantza Ruiz
Kraje: Meksyk
Opis: Gdy dwie siostry otwierają starożytną księgę i uwalniają pradawne zło, ich jedyną nadzieją na ratunek jest opętany ksiądz walczący z własnymi demonami.
Moja ocena: 2.5/10
Recenzja:
Ciężki horror do strawienia. Rozpoczyna się od 5 minut widoków krajobrazu z drona i powolnie przewijających się napisów. Wstępem jest scenka z opętania dziecka. Na podłodze leży jakaś księga. Później akcja przenosi nas 30 lat później a księga zostaje odnaleziona przez jedną z nastolatek. Łatwo jest pogubić się w filmie i trzeba oglądać z uwagą, żeby ogarnąć o co może chodzić. Fabuła jest tak nudna, że jest z tym ciężko. Dla jasności zdradzę, że opętany przyjaciel księdza to to samo opętane dziecko z pierwszej scenki sprzed 30 lat. Zdaje się, że księga jest źródłem opętań i wszelkich problemów. Po imprezie jedna z sióstr zaczyna się dziwnie zachowywać a demon zaczyna momentami przejmować nad nią kontrolę. Z odsieczą pędzi para przyjaciół ksiądz i ten drugi „opętany ksiądz”, który nie uważa się za księdza. Zamiast standardowych egzorcyzmów mamy walkę demonów, które przejmują kontrolę nad ciałami ludzi których opętały. Walczą między sobą na śmierć i życie. To ciekawy pomysł – walka zła ze złem ale wykonanie totalnie zawiodło i przypomina trochę dziecięcą zabawę zabawkami. Najciekawszym motywem były puzzle układane przez ojca nastolatek. Intrygowały mnie na tyle, że była to najciekawsza rzecz, która mnie interesowała w tym filmie. Ojciec z wielkim zapałem je układał i stawiał bardzo wysoko w swojej hierarchii rzeczy ważnych. Czy zdoła je kiedyś ułożyć do końca i co wtedy się stanie? Całościowo jest to karygodnie zmontowany film, słaba gra aktorska, oryginalna ale mimo wszystko słaba fabuła i akcja, która najzwyczajniej w świecie nudzi. Wiele niepotrzebnych scenek, które niczego nie wnoszą. Główna postać jedna z nastolatek na której skupia się większa część filmu przez większość czasu leży w łóżku udając, że śpi. Można to porównać do filmu Herd z 2023 roku gdzie główne bohaterki większość filmu siedzą skulone gdzieś w kącie. Nad taką produkcją jak ta nie warto się rozpisywać. Zdaje się, że jakikolwiek słaby film o egzorcyzmach byłby lepszy. Netflix czasami potrafi zaskakiwać takimi perełkami jak ta. Nie polecam.
Trailer:
