Rok produkcji: Reżyser: Oceny: 5.4 imdb 5.0 filmweb Czas trwania: 1h 34min
Aktorzy: Belén Rueda, Gracia Olayo, Toni Acosta
Kraje: Hiszpania
Opis: Trzy kobiety w średnim wieku, które badają zjawiska paranormalne, zostają wystawione na próbę, gdy znika ich lider – ojciec Pilón. Na podstawie historii grupy Hepta.
Moja ocena: 3.8/10
Recenzja:
Trójka koleżanek znudzonych codziennością tworzą grupę zajmującą się zjawiskami paranormalnymi. W tym wszystkim pomaga im ksiądz. Tym razem natrafiają na najtrudniejszą sprawę w ich karierze. Nasze bohaterki wydają się być grubo po 50tce i dominuje specyficzny humor z lekkimi nutami sarkazmu. Można odnieść wrażenie, że jest to film skierowany do starszego pokolenia osób grubo po 40stce. Ciężko to nazwać rasowym horrorem. Raczej są to elementy horroru wplecione w bardzo bezpieczny i komfortowy dla widza sposób narracji, który ma bardziej wzbudzać ciekawość niż straszyć. Występujący tu subtelny humor nie przypadł mi do gustu. Śledztwo zjawisk paranormalnych wyglądało dość chaotycznie i w pośpiesznie. Ksiądz wyrwał się z szeregu by sam zbadać sprawę po czym wylądował w szpitalu. Trójka koleżanek również nie mogąc zaczekać szybko poszła zbadać co się mogło stać. Zjawiska paranormalne są przedstawione od początku bardzo konkretnie – nie mamy wątpliwości, że są paranormalne. Jak coś zaczyna się poruszać to porusza się mocno i zdecydowanie. Nie ma miejsca na wątpliwości. Mamy bardzo szybkie wprowadzenie postaci i rozpoczyna się akcja. Odniosłem wrażenie, że wszystko dzieje się chaotycznie i trzeba z uwagą śledzić przebieg akcji. Czuć schematyczność a momentami nawet się lekko nudziłem. Końcówka filmu jest dość ciekawa i jakby robi się bardziej poważnie bo nasze bohaterki już tak nie żartują (uwaga na końcówce są migoczące światła niezbyt fajne dla osób z epilepsją). Trzeba pochwalić za w miarę dobrą grę aktorską. Mam jednak zastrzeżenia co do scenografii. Ciągle pada deszcz i nie wiem czy chciano pochwalić się, że studio ma możliwość puszczania non stop sztucznego deszczu. Dookoła szaleje burza tylko dziwnym trafem deszcz nie pada na postacie ani na ich parasolki. Nawet student, który dołącza do grupy w pewnym momencie zdaje się iść z suchą głową bez parasolki w deszczu. Dźwiękom grzmotów nie towarzyszą żadne rozbłyski. Finalnie można się łatwo domyśleć jak się skończy cała historia. Jest scena po napisach. Oczekiwałem czegoś lepszego i wyszło słabiej niż myślałem. Film może spodobać się raczej tylko dla wąskiej grupy widzów.
Trailer:
