Rok produkcji: 2024 Reżyser: Karrie Crouse, William Joines Oceny: 5.3 imdb 5.0 filmweb Czas trwania: 1h 34min
Aktorzy: Sarah Paulson, Amiah Miller, Alona Jane Robbins
Kraje: USA
Opis: Kobieta w Oklahomie w latach 30. XX wieku jest przekonana, że jakaś istota zagraża jej rodzinie.
Moja Ocena: 4.8/10
Recenzja:
Thriller psychologiczny, którego akcja rozgrywa się w latach 1930 na pustkowiu Oklahomy, w czasach wielkiego kryzysu i burz pyłowych. Główną bohaterką jest Margaret, matka wychowująca dwie córki Rose i Ollie, która jest głucha. Jej mąż żartobliwie można by określić „na delegacji”. Panuje drętwa atmosfera, w której Margaret i córki przez cały film niezależnie od pory dnia paradują w nocnej bieliźnie. Szczególnie nie podobały mi się gwałtowne przeskoki między porami dnia bo przejściami tego raczej nie można nazwać. Odczuwalna jest izolacja bohaterów od świata zewnętrznego bo mamy do czynienia z wioską, w której mieszka jedynie garstka osób, które znają się po imieniu. Można wnioskować, że wśród tej społeczności panuje niedostatek chociaż ten aspekt przedstawiono wręcz niechlujnie. Mam tu na myśli to, że całą sytuację z radzeniem sobie z żywnością zredukowano do krowy w stodole, która magicznie zapewnia pożywienie dla matki i dwójki córek. Nawet nie wiemy co główne postacie tak naprawdę jedzą na tym pustkowiu ale cóż chodzi tu o psychologiczne przemiany bohaterów. Z początku wszystko zdaje się być normalne dopóki nie zjawia się nieznajomy przybysz, który wprowadza chaos. To film o nie radzeniu sobie z postępującą biedą będąc odizolowanym na odludziu. Ten film w głównej mierze skupia się na relacjach między postaciami. Miłym dodatkiem jest to, że występuje motyw „legendy” czy też jak kto woli mrocznej bajki na dobranoc, którą wpleciono w fabułę i której zadaniem jest potęgowanie atmosfery zagrożenia i psychozy. Odnosi się ona do tytułowego wstrzymaj oddech i ma wywoływać poczucie klaustrofobii, które jest również odczuwalne dzięki temu, że większość akcji dzieje się w domu. Udało się zbudować odpowiednią atmosferę do poruszanych tematów. Niestety końcówka nie bardzo zaskakuje i mamy tu do czynienia z narracją, w której nakierowuje się widza do tego co będzie się działo dalej pomimo, że jest to thriller i teoretycznie powinno się iść w stronę zagadkowości. Może i chciano uzyskać pewien element zaskoczenia ale to się zupełnie nie udało. Niestety to według mnie tylko przeciętniak chociaż z drugiej strony miło, że Karrie Crouse i William Joines, którzy pracowali przy Westworldzie spróbowali swoich sił w filmie. Idzie odczuć ich „serialowy” styl i związane z nim pewne zaleciałości, które umniejszają tej produkcji. Miejmy nadzieję, że następnym razem się poprawią (o ile będzie następny raz).
Trailer:
